Câmi müezzininin salâsında, şiir, naat ve kasidelerde veya yemek duâsı esnasında söylenen ” Şefaat yâ Rasûlallah” cümlesi şirk midir? Veya “Allâhım, falan zâtın hürmetine… hakkı için… senin katındaki değer ve mertebesinden dolayı duâmı kabul buyur!” demek caiz midir? Veya şehidlerin, velîlerin ve takva sahibi kişilerin ruhâniyetinden fayda bekleme şeklindeki “ Medet ya fulan!” denilebilir mi? Mürşide rabıta olayının aslı var mıdır, varsa nasıl yapılmalıdır? Eğer yoksa yapılmasındaki sakıncalar nelerdir? Râbıta tevessül müdür yoksa istimdâd kapsamında mı değerlendirilmelidir? Râbıta şirk midir?…...

İbni Teymiye, İslam’ın ancak iyi bir cihatla yaşanabileceği fikri ile hareket eden hareketli bir kişiliğe sahiptir. Rahat bozan herkes gibi tenkit edilmiştir. Kimsenin sözü âyet değil, hadis değil… Biz, Ümmet’imizden olan herkese yüreğimizi açmakla hiçbir şey kaybetmeyiz. Bu kardeşiniz, İbni Teymiye’nin basılı olan bütün eserlerini okumuştur. Onu okudukça bende dört gelişme oldu. Birincisi, fıkhı ve Ebu Hanife’yi daha iyi anladım ve daha çok sevdim. İkincisi, içimde bir cihat duygusu kıpır kıpır oldu. Yapamadığımı özler oldum. Üçüncüsü, Kur’an ve Sünnet’e bağlılığım arttı. Kur’an okumak bana heyecan verir oldu. Dördüncüsü,...

Selamünaleyküm

Hocam, kafamı çok karıştıran bir soruyu müsaadenizle sormak istiyorum. Vaktinizi almak istemem ama benim gibi kafası karışık Müslüman kardeşlerime de verdiğiniz cevap yol gösterir. Bazı hocalarımız, İbni Teymiye’yi sanki İslam düşmanıymış gibi tasvir ediyorlar. En son Cübbeli Ahmet hoca efendi bir konuşmasında, İbni Teymiye’yi sahabe düşmanlığı ile itham etti. Hz. Ömer ve Hz. Ebubekir’e hakaret ettiğini söyledi. Onları dinleyince İbni Teymiye’ye kin ve nefret besliyorum. Diğer taraftan bakıyorum, geçmişte yaşamış...