Kur’an-ı Kerim’de Hz. Adem’in yaratılışını anlatan âyetler “türâb (toprak)”, “tıyn (çamur, balçık)” ve “hame-i mesnûn (kurumuş balçık)”(1) gibi kelimelerle, fizik âleme ait maddî yönüne; ona ruh üflendiğini ifâde eden âyetlerle(2) gayb âlemine ait yönüne dikkat çekerek insanı gayb ve şehadetin bileşimi olarak göstermektedir. Onun yaratılışındaki bu toprak ve ruh özelliğine çeşitli hadislerde de işaret edilmektedir.(3) Bu yaratılış özelliğinden dolayı, insan gaybla ilgili konulara büyük çapta merak sarar ve yaratılış sırrını çözmek ister. İnsan yaratılışının gereği olarak bilinmeyen ve görünmeyene, esrarengiz olana...